ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕς ΓΙΑ ΚΑΛΛΕΙΕΡΓΕΙΑ

2013-03-25 11:43

1) ΕΠΟΧΗ ΣΠΟΡΑΣ :

 Η καλλιέργεια του καρότου γίνεται όλο το χρόνο και διαρκεί 3-5 μήνες. Συνηθίζεται όμως καθότι είναι φυτό ψυχρής περιόδου να καλλιεργείται φθινόπωρο κατά τον Οκτώβριο και να συγκομίζεται άνοιξη. Σε πολύ ψυχρές περιοχές όμως η καλλιέργεια, αντίθετα γίνεται άνοιξη-καλοκαίρι.

Σπέρνετε ένα καινούριο παρτέρι κάθε 2-3 εβδομάδες για να έχετε κλιμακωτή συγκομιδή.

2) ΕΔΑΦΙΚΕς ΑΠΑΙΤΗΣΕΙς :

α καρότα μπορούν να αναπτυχθούν σχεδόν παντού (ακόμη και σε γλάστρα). Προτιμούν όμως το χώμα να είναι μαλακό, καλά αποστραγγιζόμενο και πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά.

3) ΚΛΙΜΑΤΙΚΕς ΑΠΑΙΤΗΣΕΙς :

θερμοκρασία ανάπτυξης: ιδανικά 16-18 βαθμούς

4) ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ :

Το καρότο είναι διετές φυτό. Τον πρώτο χρόνο αναπτύσσει την γνωστή του ρίζα, για την οποία το καλλιεργούμε, ενώ τον δεύτερο χρόνο εμφανίζει ανθοφορία, αν και μπορεί να ανθίσει και από την πρώτη χρονιά.

5) ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΕΔΑΦΟΥς :

Χώμα μαλακό σε βάθος 30 cm, αφράτο, καλά αποστραγγιζόμενο και πλούσιο σε θρεπτικά συστατικά.

6) ΕΠΙΛΟΓΗ ΠΟΙΚΙΛΙΩΝ :

  • Τα καρότα Chantenay είναι συνήθως χοντρά και κοντά.
  • Τα καρότα Danvers είναι πιο κωνικά και έχουν μικρότερες απαιτήσεις από το έδαφος.
  • Τα καρότα Imperator είναι πιο μακριά από τις άλλες ποικιλίες.
  • Τα καρότα Nantes είναι σχεδόν κυλινδρικά στο σχήμα.

7) ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟς :

Φροντίστε να βλέπει ο ήλιος το μέρος που θα σπείρετε τα καρότα.

8) ΣΠΟΡΑ -ΦΥΤΕΥΣΗ :

Για να σπείρετε τα καρότα έχετε δύο επιλογές.

  • Αφού προετοιμάσετε το έδαφος, μπορείτε να ρίξετε χύμα τους σπόρους στο μέρος που θα τα καλλιεργήσετε. Στη συνέχεια, σκεπάστε τους ελαφρά με χώμα. Αυτό μπορείτε να το κάνετε χρησιμοποιώντας μία τσουγκράνα. Καθώς "ισιώνετε" το χώμα, οι σπόροι του καρότου θα θαφτούν.
  • Να φυτεύσετε τους σπόρους καρότου οργανωμένα σε σειρές. Η απόσταση των σειρών θα πρέπει να είναι περίπου 20 εκατοστά. Το βάθος σποράς θα πρέπει να είναι 0,5 με 1,0 εκατοστά. Η απόσταση των σπόρων μεταξύ τους θα πρέπει να είναι 1 με 2 εκατοστά. Όταν τα καρότα αρχίσουν να εμφανίζονται μετά από 1 με 2 εβδομάδες, θα έχετε την ευκαιρία να τα αραιώσετε ώστε να μείνει ένα φυτό ανά 4 με 10 εκατοστά.

Φροντίστε να βλέπει ο ήλιος το μέρος που θα σπείρετε τα καρότα.

  • συγκομιδή σε 80 -120 μέρες από την σπορά.

9) ΠΟΤΙΣΜΑ :

Τα καρότα θέλουν καλό πότισμα. Το χώμα όμως θα πρέπει να αποστραγγίζει το νερό και να μη λιμνάζει.

10) ΦΡΟΝΤΙΔΕς ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΦΥΤΕΥΣΗ :

Μετά τη φύτευση πρέπει να γίνονται κάποιες περιποιήσεις για να διατηρείται το έδαφος κατάλληλο και να προστατεύεται η καλλιέργεια. Τέτοιες περιποιήσεις είναι η καταστροφή ζιζανίων, η άρδευση,  το αραίωμα

11) ΥΠΟΣΤΗΛΩΣΗ ΑΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ :

 

12) ΛΙΠΑΝΣΗ :

 

13) ΚΛΑΔΕΜΑ :

 

14) ΣΥΓΚΟΜΙΔΗ & ΑΠΟΔΟΣΕΙς :

Μπορείτε να βγάλετε τα καρότα σε όποιο μέγεθος και αν είναι. Μάλιστα όσο πιο μικρά είναι, τόσο πιο τρυφερά είναι.

Το πιο πιθανό βέβαια είναι να περιμένετε να μεγαλώσουν. Έχουν την καλύτερη γεύση όταν έχουν φωτεινό καροτί χρώμα. Μετά τη συγκομιδή μπορείτε να τα διατηρήσετε στο ψυγείο σε θερμοκρασίες λίγο πάνω από τους 0οC.

15) ΕΞΟΠΛΙΣΜΟς :

 

16) ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΣΜΟς :

Το καρότο πολλαπλασιάζεται πάντοτε με σπόρο και μπορεί να σπαρθεί, χωρίς πρόβλημα, όλο το χρόνο.

17) ΑΣΘΕΝΕΙΕς :

 

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΩΝ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΑΣΘΕΝΕΙΩΝ
ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΑΙ:
 
Χρησιμοποίηση εγγυημένων και πιστοποιημένων σπόρων .
 
Εφαρμογή3ετούς αμειψισποράς με φυτά που δεν είναι ξενιστές
 
Παράχωμα των υπολειμμάτων της καλλιέργειας μετά την συγκομιδή .
 
Απομάκρυνση και καταστροφή προσβεβλημένων φυτών .
 
Καταστροφή των ζιζανίων .
 

Αποφυγή υψηλής υγρασίας

 

ΨΥΛΛΑ:
Τα τέλεια άτομα ( ενήλικες μαύρου χρώματος ) αφήνουν τα αυγά τους στη
πάνω επιφάνεια των γογγυλόριζων , ενώ οι προνύμφες ( λευκού χρώματος )
εισέρχονται στο εσωτερικό ανοίγοντας στοές χρώματος σκουριάς και υπ
οβαθμίζοντας την ποιότητα τους . Παράγει αρκετές γενεές το χρόνο . Τα μικρά φυτάρια έχουν μικρή
ανάπτυξη, ενώ τα μεγαλύτερης ηλικίας εμφανίζονται καχεκτικά και τα φύλλα τους κιτρινωπό  μετασχηματισμό

 

ΣΙΔΗΡΟΣΚΩΛΗΚΑΣ:
Τα νεαρά άτομα εισέρχονται στο εσωτερικό των γογγυλόριζων και υποβαθμίζουν την ποιότητα τους
 
ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ:
Τα τέλεια άτομα ( πεταλούδα ) αφήνουν τα αυγά τους πάνω στο φύλλωμα και τα νέα άτομα ( προνύμφες ) τρέφονται με αυτό προκαλώνταςσημαντικές ζημιές στο υπόγειο τμήμα .
ΝΗΜΑΤΩΔΕΣ :
Διάφορα είδη νηματωδών προσβάλουν τις γογγυλόριζες , κυρίως
σε μικρό στάδιο ανάπτυξης , προκαλώντας εξογκώματα και παραμόρφωσης .
 
 
ΠΕΡΟΝΟΣΠΟΡΟΣ:
Κηλίδες στα φύλλα και ανάπτυξη υπόλευκου επιχρίσματος πάνω σε αυτές ( σε συνθήκες υψηλής υγρασίας ) Δεν προξενεί σοβαρές ζημιές στο σέλινο . Οι κηλίδες όμως μοιάζουν αρκετά με αυτές της σεπτορίωσης .
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ :
Εφαρμόζουμε τριετή αμειψισπορά με φυτά που δεν ανήκουν στην ίδια οικογένεια . Απομακρύνουμε προσβεβλημένα φύλλα της βάσης
ΚΕΡΚΟΣΠΟΡΑ :
Αρχικά αναπτύσσονται κηλίδες κίτρινου χρώματος , που είναι εμφανείς και στις δύο πλευρές του φύλλου. Στην συνέχεια οι κηλίδες αποκτούν καστανές και σε συνθήκες υψηλής υγρασίας αναπτύσσεται πάνω τους γκριζωπή
εξάνθηση .
Τα συμπτώματα εμφανίζονται πρώτα στα παλαιά φύλλα , στη συνέχεια σε φύλλα νεότερης ηλικίας και τέλος επεκτείνονται στους μίσχους . Τα συμπτώματα μοιάζουν με αυτά της σεπτωρίωσης ,μόνο που οι κηλίδες είναι
μεγαλύτερες και δεν σχηματίζονται μαύρα στίγματα πάνω σε αυτές.
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ:
Προληπτικά εφαρμόζουμε τριετή αμειψισπορά .Χρησιμοποιούμε υγιή σπόρο ή εφαρμόζουμε απολύμανση με εμβ
άπτιση των σπόρων σε νερό θερμοκρασίας 50C για 25 λεπτά . Σε περίπτωση προσβολής αφαιρούμε τα
προσβεβλημένα φύλλα , καταστρέφουμε τα υπολείμματα της καλλιέργειας και
ψεκάζουμε με χαλκούχα σκευάσματα κατάλληλα για την βιολογική καλλιέργεια .
ΣΚΛΗΡΟΤΙΝΙΑ :
Προκαλείται σάπισμα της γογγυλόριζας . Στα σημεία προσβολής παρουσιάζεται περιοχή λευκού χρώματος με μαύρα στίγματα . Στα σημεία προσβολής και κάτω από συνθήκες υπερβολικής υγρασίας σχηματίζεται περιοχή λευκού
χρώματος με μαύρα στίγματα .
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ :
H ασθένεια αναπτύσσεται σε συνθήκες υψηλής υγρασίας του εδάφους και για αυτό κύριο μέτρο πρόληψης αποτελεί η
αποφυγή υπερβολικής υγρασίας στο έδαφος . Η εφαρμογή 3-4 έτους αμειψισποράς και η απομάκρυνση των προσβεβλημένων φυτών μειώνουν αρκετά την πιθανότητα εμφάνισης της ασθένειας.
ΑΛΤΕΡΝΑΡΙΑ :
Ο μύκητας προκαλεί την ανάπτυξη μικρών καστανών ή καστανόμαυρων κηλίδων στα ώριμα φύλλα , όπου αρχικά εντοπίζονται στην περιφέρεια του ελάσματος . Ακόμα προσβάλει το μίσχο των φίλων , το λαιμό των νεαρών φυτών και το μέρος της γογγυλόριζας .
ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ:
Η ασθένεια αναπτύσσεται σε συνθήκες υψηλής υγρασίας του εδάφους και γι’ αυτό το κύριο μέτρο πρόληψης αποτελεί η αποφυγή υπερβολικής υγρασίας . Η εφαρμογή 3-4έτους αμειψισποράς,η απομάκρυνση των προσβεβλημένων φυτών και η καταστροφή των υπολειμμάτων της καλλιέργειαςμειώνουν αρκετά την πιθανότητα την εμφανίσει ασθένειας
 

18) ΣΥΓΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ :

 
Η καλλιέργεια του καρότου μπορεί επίσης να συνδυαστεί με μπιζέλι , σκόρδο ,μαρούλι ,πράσο , κρεμμύδι ,ρεπάνι , λάχανο , τομάτα και μαϊντανό

19) ΘΡΕΠΤΙΚΕς ΟΥΣΙΕς :

ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ
Τα  καρότα παρέχουν μια αφθονία σχεδόν όλων των ενισχυτικών θρεπτικών ουσιών για τον οργανισμό. Αποτελούν την καλύτερη φυσική πηγή βιταμίνης Α, η οποία ευεργετεί την όραση, καταπολεμά την ακμή κι επιπλέον αυξάνει τη φυσική αντίσταση ενάντια στα μικρόβια και τις μολύνσεις.
Εκτός από την προσφορά τους σε βιταμίνη Α, τα καρότα προσφέρουν επίσης σημαντική ποσότητα καθαρών μετάλλων, όπως το χλώριο και το θείο. Το χλώριο
υποκινεί τις λειτουργίες του συκωτιού-όπως την αποβολή των τοξινών από το ανθρώπινο σύστημα-και παρέχει φυσική προστασία από την αρθρίτιδα, αφού βοηθά στη διατήρηση των οστών και των αρθρώσεων σε νεανική μορφή. Αντίστοιχα, το θείο προωθεί μια αντισηπτική επίδραση στο πεπτικό σύστημα και την κυκλοφορία του αίματος, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί το κύριο συστατικό τής ινσουλίνης, δηλ. της ορμόνης που δραστηριοποιείται για τη μετατροπή των υδατανθράκων σε ενέργεια.
Τα καρότα είναι μια πολύ καλή πηγή τριών ακόμη σημαντικών μετάλλων: του ασβεστίου, του φωσφόρου και του μαγνησίου. Αυτά λειτουργούν μαζί για
να χτίσουν ισχυρά οστά και υγιές νευρικό σύστημα. Το ασβέστιο είναι ουσιαστικό για τους μυς τής καρδιάς και τη ρύθμιση τού κτύπου τής καρδιάς. Ο φώσφορος συμβάλει για την απόκτηση υγιούς δέρματος, μαλλιών και τα νεύρων. Η ζωτικής σημασίας περιεκτικότητα σε μαγνήσιο των φρέσκων καρότων είναι η ευεργετικότερη για τη διανοητική ανάπτυξη, την πέψη των λιπών και το μεταβολισμό κάποιων θρεπτικών ουσιών όπως: ασβέστιο, φώσφορος, νάτριο, κάλιο, σύμπλεγμα βιταμινών Β, C και Ε,ενώ το μαγνήσιο είναι ουσιαστικό για την παραγωγή ενέργειας από τους υδατάνθρακες, το οποίο όμως καταστρέφεται από την κατανάλωση οινοπνεύματος.Τέλος, τα καρότα είναι μια καλή φυτική πηγή βιταμίνης Ε, η βιταμίνη των μυών.
Τα τρόφιμα που περιέχουν βιταμίνη Ε αυξάνουν την αποδοτικότητα ολόκληρου του μυϊκού συστήματος με την προώθηση της αποδοτικής χρήσης του οξυγόνου. Η βιταμίνη Ε βοηθά επίσης, να προωθηθεί το αίμα, από τη διαστολή των αιμοφόρων αγγείων, σε όλα τα μέρη του σώματος.
Λονδίνο: Οι αντικαρκινικές ιδιότητες του καρότου είναι πιο ισχυρές όταν το λαχανικό χρησιμοποιείται ολόκληρο αντί για τεμαχισμένο σε φέτες στην παρασκευή
των γευμάτων, σύμφωνα με στοιχεία που θα παρουσιαστούν στο συνέδριο NutrEvent, το οποίο διεξάγεται στην Γαλλία. Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Νιουκαστλ με επικεφαλής την Δρ Κιρστεν Μπραντ από το τμήμα Γεωργίας, Διατροφής και Αγροτικής Ανάπτυξης, διαπίστωσαν ότι τα καρότα που μαγειρεύονται ολόκληρα έχουν 25% περισσότερη φαλκαρινόλη,ουσία με αντικαρκινικές ιδιότητες, συγκριτικά με τα καρότα που είχαν κοπεί σε φέτες και μετά είχαν μαγειρευτεί.
Πειράματα που έγιναν σε αρουραίους που σιτίστηκαν με φαλκαρινόλη έδειξαν ότι Η Δρ Μπραντ εξηγεί ότι «όταν το καρότο κόβεται αυξάνεται η επιφάνεια του κι έτσι περισσότερα από τα συστατικά του ξεπλένονται εντός των υγρών που προκύπτουν από τη διαδικασία του μαγειρέματος. Όταν όμως το καρότο μαγειρεύεται ολόκληρο και κόβεται μετά, διατηρείται έτσι καλύτερα το θρεπτικό του περιεχόμενο και η γεύση του, άρα τελικά καταλήγει να είναι καλύτερο για την υγεία μας».
Οι επιστήμονες από το Νιουκαστλ συνεργάστηκαν με ειδικούς από το Πανεπιστήμιο της Δανίας και ανακάλυψαν τα οφέλη της φαλκαρινόλης στα καρότα πριν από τέσσερα χρόνια. Οι αρουραίοι που σιτίστηκαν με διατροφή που περιείχε καρότα ή φαλκαρινόλη διαπιστώθηκε ότι είχαν κατά το ένα τρίτο λιγότερες πιθανότητες να να εκδηλώσουν όγκους, συγκριτικά πάντα με την ομάδα ελέγχου των πειραματόζωων

20) ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ  :

Το καρότο (Daucus carota) κατάγεται από τις περιοχές του Ιράν και του Αφγανιστάν, όπου το συναντάμε ακόμα και σήμερα σε άγριες μορφές. Άγρια καρότα όμως αυτοφύονται και σε πολλές ευρωπαϊκές περιοχές. 

Ήταν αρκετά διαδεδομένο λαχανικό στην αρχαία Ελλάδα γνωστό με την ονομασία «σταφυλίνος», όπως αναφέρει ο Διοσκουρίδης. Αρκετοί ιστορικοί όμως ισχυρίζονται πως τα πρώτα χρόνια καλλιέργειας του, χρησιμοποιούνταν για τα αρωματικά φύλλα και τους σπόρους του και όχι για την υπόγεια ρίζα του που καταναλώνεται σήμερα. Στην Ευρώπη η καλλιέργεια του ξεκίνησε το 13ο αιώνα και ήταν χρώματος μοβ, εξαιτίας κάποιων χρωστικών που περιείχε.